czwartek, 22 lutego 2018

"Willa pod zwariowaną gwiazdą" Maria Paszyńska


Tytuł: "Willa pod zwariowaną gwiazdą"
Autor: Maria Paszyńska
Wydawnictwo: Pascal
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 367

Zwykle ludziom dane jest jedno życie.

"PIOTR - miał jednak dziwne wrażenie, że nim stał się tym, kim był teraz, zdążył przeżyć losy przynajmniej  trzech mężczyzn niemających ze sobą zbyt wiele wspólnego. Był zadziornym młodzieńcem z dziwnym marzeniem napędzającym go do życia, wolnym i wesołym, mimo trudnego dzieciństwa...Był mężem i przyszłym ojcem, kornakiem, człowiekiem, w którego codzienności wszystko zdawało się poukładane, perfekcyjne, takie, jakie powinno być. Był wreszcie mężczyzną napiętnowanym traumą, tym, który nie dopełnił podstawowej powinności i nie zdołał ochronić swojej rodziny, pogrążonym w otchłani samotności. Jedynym elementem łączącym te trzy życia były słonie. Marzenie o słoniach, opieka nad słoniami, przyjaźń między nimi, a wreszcie rozpacz po utracie najbliższych przyjaciół. Wtedy się rozpadł. Żył nadal, ale w środku jakby był martwy."

Wszystko poszło nie tak, latem 1939 roku. Wojna zabrała mu wszystko co kochał: pracę, rodzinę i ukochane słonie. Nic mu nie pozostało tylko...smutek.

"Zamknęli się we własnym świecie wypełnionym milczeniem i smutkiem."

A potem w willi mieszczącej się na placu Warszawskiego zoo Antoniny i Jana Żabińskich pojawiła się - Ada.

"Wojna zdawała się nie mieć przystępu do białego, kwadratowego domku z dużymi oknami , z rozległym tarasem na piętrze i zupełnie płaskim dachem.Nieduży budynek, w którym na parterze, oprócz sieni i niewielkiego hallu, mieściła się jadalnia, gabinet biblioteczny oraz salon z kuchnią, na piętrze zaś trzy sypialnie i łazienka, skryty był wśród drzew, krzewów i kwiatów. Pod ziemią znajdowała się rozległa piwnica złożona z kilku osobnych pomieszczeń, z których część mogła służyć za schron."

ADA -  uwolniona z getta dzięki pomocy Jana, zamieszkuje jak wiele innych osób w willi. Nie pamięta przeszłości, a przyszłość ogranicza się do tego by urodzić i wychować syna. Na zgliszczach dawnego świata zdarza  się jej i Piotrowi miłość, której nie mogą się oprzeć...

Czy Piotrowi uda się odbudować swój świat udając, że świata Ady wcale nie było?

Tym bardziej, że "Teraz przeszłość upominała się o przyszłość." pod postacią DANIELA.

Kim jest Daniel? Jaką decyzję podejmie Piotr?

"Willa pod zwariowaną gwiazdą" to powieść, której fabuła łączy precyzyjnie skonstruowaną fikcję literacką z prawdziwą historią o losach Jana i Antoniny Żabińskich, właścicieli Warszawskiego zoo, którzy podczas wojny ratowali mieszkańców getta.   Niezwykłe losy trojga ludzi uwikłanych we własne uczucia na tle tego tła historycznego sprawiają, że książkę czyta się z przyjemnością i nie traktuje się jej jako swoistą autobiografię Państwa Żabińskich. Nie mniej jednak trzeba myśleć o nich jako o "wybawicielach" choć za takich się nie uważali. Twierdzili bowiem, że dobrowolny wybór zła nie ma sensu i stali się na niego bierni i bez względu na okoliczności zewnętrzne byli po prostu ludzcy.

Książka ta opowiada historię o miłości, wojnie, wyborach determinujących nasze życie, o marzeniach i drodze do ich realizacji i towarzyszącej im odwadze. Wszystkie wątki zostały przez Autorkę dopracowane w najmniejszym szczególe. Widać, że sporo czytała by cała fabuła była jak najbliższa prawdzie historycznej. Brawo dla niej, że "chciało jej się chcieć". 

A Wam niech się "chce" po nią sięgnąć. Polecam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Pascal.


"Mroczny spadek" Małgorzata Mossakowska-Górnikowska



Tytuł: "Mroczny spadek"
Autor: Małgorzata Mossakowska-Górnikowska
Wydawnictwo: Psychoskok
Rok wydania: 2017
Ilość stron: 511


Czasami mamy marzenie o tym, by niespodziewanie otrzymać spadek. By nie martwić się o jutro i zacząć żyć na przyzwoitym poziomie. A co jeśli taki spadek okazał by się tylko lawiną kłopotów?

Tak jest w przypadku Majki Zalewskiej. Wraz z odziedziczonym mieszkaniem, odziedziczyła długi, niespłacone kredyty i pozostałych spadkobierców. Dziewczyna od samego początku nie może liczyć na spokój i powolną walkę z demonami przeszłości. Gdy podczas sprzątania mieszkania znajduje klucz wmurowany w ścianie, zaczyna wraz z przyjaciółmi poszukiwania tajemniczej skrzynki do której mógłby on pasować.

"Po kolei odłupywała niewielkie płytki. Wreszcie, gdy wszystkie już odpadły, Majka ze zdumieniem stwierdziła, że ktoś wmurował w podłogę metalowe pudełko."

Odnaleziony skarb staje się łakomym kąskiem dla innych. Lista chętnych osób do jego przejęcia jest zaskakująco długa. Majka sama nie wie, komu może ufać a komu nie. Dodatkowych wątpliwości nabiera, gdy, na jaw zaczyna wychodzić podwójna tożsamość jej dziadka – pierwszego właściciela lokalu, okazuje się, że był on radzieckim żołnierzem oddelegowanym do Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na terenie Polski.

Komu ostatecznie przypadnie spadek i jaką mroczną historię skrywa znalezisko z warszawskiej kamienicy?

"Mroczny spadek" to fascynująca, trzymająca w napięciu historia dziewczyny, której życie nie rozpieszcza. Przygody, intrygi i zagadki to główna domena tej powieści. Dramatyczne zwroty akcji sprawiają, że nie sposób się od niej oderwać. Dopełnieniem tego wszystkiego jest...miłość do intrygującego intelektualisty na motorze. Bohaterowie są bardzo wyraziści, a fabuła charakteryzuje się dużą dbałością o szczegóły. Opisy warszawskich ulic i położonych obok okolicznych obiektów nas w tym utwierdzają. Poza tym ze szczegółami opisana jest też "biurokracja" związana z przejęciem spadku. Może trochę jej dużo w opisie, ale wierzcie, że jak przebrniecie przez nią, to nic Was już nie powstrzyma przed dokończeniem czytania. Dajcie się porwać!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Psychoskok.

wtorek, 20 lutego 2018


"Na ścieżkach złudzeń" Joanna Sykat


Autor: Joanna Sykat
Tytuł: "Na ścieżkach złudzeń"
Wydawnictwo: Replika
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 288





Dwie kobiety, dwie matki, dwie żony, a jakże inny obraz rodzin prezentują.

ALDONA - to piękna, zadbana kobieta, która spełnia się w każdej sferze swojego życia. Pracuje zawodowo, jest mężatką i matką. Mogłoby się wydawać, że prowadzi wręcz idealne życie. Jej mąż Sebastian ją uwielbia i wciąż adoruje.. Uwielbia ją, ale..no właśnie... ale syna już nie. Nie poczuwa się do żadnego obowiązku wobec niego i choć Aldona stara się to zrozumieć i zmienić, nic z tego nie wychodzi. 

"Zafiksowana na uczuciu, które łączyło ją z mężem, nie rozumiała tego, że rodzina to nie tylko mężczyzna i kobieta, ale ojciec, matka i dziecko."

Do czego musi dojść by otworzyły się jej oczy?

"Ze wstydem sama przyznawała sama przed sobą, że dopiero niedawno zauważyła ten problem. Wcześniej albo zupełnie go lekceważyła, albo nadawała mu na tyle niską rangę szkodliwości, że nauczyła się nie reagować. Dopiero od niedawna każdy krzyk Sebastiana, każde szarpnięcie dziecka, każde ostrzejsze słowo wzbudzało w niej niechęć, żal i ogromną złość na męża. I na siebie. Za to, że tak długo jej to nie przeszkadzało."


WIOLA - to zmęczona, przytłoczona domowymi obowiązkami kobieta.  Ma męża, który kocha dzieci ponad wszystko i nie szczędzi im uczuć.... uczuć, których brak mu w stosunku do żony. Jest nieszczęśliwa ,a wciąż odgrywana przez nią rola idealnej żony jest dla niej bardzo męczące.

Do czego się posunie, by zaznać trochę szczęścia?

Gdy los w pracy krzyżuje wspólne drogi tych dwóch kobiet, każda z nich błędnie interpretuje życie tej drugiej. Dopiero po czasie zniekształcony obraz swoich rodzin i panujących w nich relacji korygują z rzeczywistością.

Tylko jaka ta rzeczywistość będzie?

"Na ścieżkach złudzeń" to powieść ukazująca przeróżne relacje między ludzkie. Począwszy od relacji między małżonkami i ich dziećmi, a na relacjach między pracownikami skończywszy. Prawdę mówiąc ciężko wywnioskować, które z tych relacji w książce wysuwają się na pierwszy plan. Mnie niemniej jednak, najbardziej zaintrygowała relacja matka - syn, ojciec -syn (pewnie dlatego, że sama mam dzieci). Główna bohaterka uważa się za złą matkę, nie umiejącą stworzyć dobrej więzi z dzieckiem. Wciąż ma z tego powodu wyrzuty sumienia. Jej mąż natomiast traktuje syna jak powietrze, nie umie go pokochać.

"Aldona pomyślała, że świat jest okrutny i obdziela ludzi jakoś nieszczególnie adekwatnie. Wiola miała dla swoich dzieci ojca, który dałby się za nie pokroić. Ona z kolei zagarnęła całą pulę mężowskiego uczucia, nie pozostawiając nic dla synka."

Aldona w tej sytuacji podejmuje jedyną słuszną decyzję...

"Odkładanie spraw na później w żaden sposób nie służy podejmowaniu dobrych decyzji. Problem, do którego wraca się po jakimś czasie, ma już inny kaliber albo po prostu tak zakłamuje swoją wagę, że człowiek nie jest w stanie jej prawidłowo jej oszacować."

Jeśli chodzi o fabułę powieści, to trzeba powiedzieć, że nie trzyma w napięciu, a wręcz jest stonowana. Co nie znaczy jednak, że jest nudna. Odnoszę wrażenie, że mógłby to być niejako celowy zabieg Autorki. Poruszając się bowiem, powoli, krok po kroku po kolejnych stronach powieści, mamy czas na zastanowienie się nad własnym życiem i relacjami, które sami w nim tworzymy.

Moim zdaniem warto sięgnąć po tę powieść i każdemu ją polecam. Szczególnie rodzicom i tym, którzy wciąż się zastanawiają nad posiadaniem potomstwa.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Replika.



czwartek, 8 lutego 2018


"Drzewa szumiące nadzieją" Edyta Świętek




Autor: Edyta Świętek
Tytuł: "Drzewa szumiące nadzieją"
Wydawnictwo: Replika
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 491


"Drzewa szumiące nadzieją" to już trzeci tom nowohuckiej sagi Spacer Aleją Róż, który miałam okazję przeczytać i na który czekałam z niecierpliwością. A to za sprawą ciekawości, jak potoczyły się dalsze losy rozrastającej się rodziny Szymczaków, jak i  za sprawą zaskakującego zakończenie tomu drugiego. Historia Julii nie dawała mi spokoju.

Autorka tym razem w powieści ukazuje nam nowohucką społeczność, a między nimi rodzinę Szymczaków w trudnych czasach, u schyłku lat 50. Robotnicy najmłodszej dzielnicy Krakowa, wychowani w chrześcijańskich tradycjach, podejmują walkę o zgodę na budowę kościoła, na którą sami zbierają pieniądze. Jednak komuchom nie można było wierzyć, gdyż...

"- Nie wierzę! Nie wierzę! To niemożliwe! - Bronek złapał się za głowę- Przecież  mamy już plany świątyni. Krzyż stoi na ziemi, która została przeznaczona na prace budowlane. Dali nam zezwolenie! Była delegacja u samego Gomułki! On nie protestował. Wysłuchał, zrozumiał naszą bolączkę... ."

Kiedy na plac budowy wjeżdżają spychacze, które ukradkiem mają usunąć postawiony tam krzyż, robotnicy podejmują desperacką walkę w jego obronie. 

"-Za naszą wolność! Za wiarę!"

W mieście wówczas dochodzi do krwawych starć z jednostkami Milicji Obywatelskiej wspieranej przez jednostki ZOMO. Do walki stają też mężczyźni z rodziny Szymczaków. 

Kto z bliskich poniesie w tej walce najwyższą cenę?

Ta część sagi poświęcona jest głównie Julii i jej mężowi Wawrzyńcowi, choć o pozostałych z rodzeństwa też jest nie mało. U każdego przybywa potomków, jedynie u Krystyny i Janka nic się nie zmienia w tej kwestii. Po wielu bojach o ich "miłość" i oni znajdują jednak na to rozwiązanie. Cieniem na życiu całej familii kładzie się jednak wciąż chęć pomszczenia śmierci brata przez Edka Marczyka. On to latami obserwuje i czeka na najmniejsze potknięcie najstarszego z rodu. W końcu nadarza się okazja. 

Co się wydarzy?

Muszę przyznać, ze autorka oddała w nasze ręce kolejną część powieści dopracowaną w najmniejszym szczególe. Spacerując Aleją Róż mamy wrażenie, że przenieśliśmy się w czasie i razem z robotnikami Nowej Huty, możemy wsłuchać się w drzewa szumiące "nadzieją" na lepsze czasy.  Wpleciona w to tło historyczne rodzinna opowieść o rozrastającej się rodziny Szymczaków i ich zaskakujących zachowaniach sprawia, że książkę czyta się z czystą przyjemnością. Przekonać się sami. Polecam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Replika.